(Естелік – эссе) Алпысыншы жылдардың аяғы мен жетпісінші жылдардың басында, қазақ поэзиясына қырандай самғап, екпіндей енген, ерекше болмысы бар бір ақын болса – ол Төлеген Айбергенов еді. Айбергеновтің сол кездегі қалам сілтесіне қызықпаған ақын кем де кем шығар. Тіпті сол бір тұстарда Төлегенше тебіреніп, Төлегенше толғаған ақындардың легі қалыптаса бастап еді. Әрине, солардың бәрі бір саптан, бір қаптан шыққан бір-бірімен ...
Толығырақ »
(Торғай туралы толғау) Кеудемде соғып тұрар сәт басылмай, Мендегі үлкен жүрек – Ат басындай. Кестелеп, Атақ-даңқын жазып қойған Торғайым Мәңгіліктің тақтасындай. Ұрпағың кенелгенмен бар атаққа, (Мен өзім малданбаймын марапатқа). Тақтаға теңегенмен Торғайымды, Ол бірақ Осы күнде – Қара тақта. Байлықпен басын байлап осы көптің, Ұрпағын батырлардың жасық еттің… Ақыры Біздің Торғай Бұл заманда Айналды тақтасына Қасіреттің. ...
Толығырақ »
Өлгендер қайтып келмейді. Б.Соқпақбаев – Өлгендер қайтып келеді, – Десем сен, Әсте сенбейсің. Себебі, досым, Себебі – Сен, сірә, мәңгі өлмейсің. Болғанмен Баста бір өлім. Өлмейтін жанға саналған. Себебі, сенің жүрегің – Қара тас болып жаралған. Еңіреп, жылап Есіл жыр – Боздайды күнде інгендер. Өлексе күйін кешіп жүр, Өлгісі келмей жүргендер. Жамылып атын тірінің Жүрегі ғана дүрсілдер… Солардың мен де ...
Толығырақ »
Тобыл-Торғай tobyl-torgai.kz